Ως σύγχρονοι ευφυείς και μανθάνοντες οργανισμοί, οι εκπαιδευτικές μονάδες οφείλουν να ανταποκρίνονται αποτελεσματικά στις απαιτήσεις της σύγχρονης κοινωνίας. Στις προκλήσεις αυτές οι εκπαιδευτικές μονάδες αντιδρούν με διαφορετικό τρόπο λόγω της ιδιοσυστημικής οργανωσιακής τους οντολογίας και ανάπτυξης που εννοεί τη συστηματική και προθετική αλλαγή με στόχο μια βελτιωμένη κατάσταση λειτουργίας. Για να το πετύχουν αυτό οι εκπαιδευτικές μονάδες οφείλουν να αυτοοργανωθούν σε χρονικό, υλικό, επαγγελματικό, μαθησιακό, πιστοποιητικό, ελεγκτικό και αξιολογικό επίπεδο. Στο μάθημα παρουσιάζονται και αξιολογούνται θεωρίες και μοντέλα σχολικής ανάπτυξης ως αυτοκαθοδηγητικής διαδικασίας με έμφαση στη συστημική κατανόηση και την αξιοποίησή της στην παιδαγωγική οργανωσιακή πράξη ως διεργασία εντελούς διαφοροποίησης και διαρκούς αυτοποίησης.
